دلم می خواد بنویسم

چقدر خوبه وقتی از طعم آدامست خسته شدی با یه گارد منحصر به فرد تفش کنی بیرون و شاد و سرخوش بخندی که اینبار مسافت بیشتری و طی کرد!!
چقدر خوبه وقتی به ته نوشابت می رسی با نی تا آخرین قطرش و با سر و صدا بری بالا!
چقدر خوبه فقط چیزای خوب تو خاطرت بمونه از آدمایی که میان و میرن و فقط یه لحظه هایی ازشون توی زندگیت می مونه!!
یه لحظه، لحظه لحظه خاطرات گوشه مغزت، واسه تمام عمرت.
شاید وقتی میرن خیلی دلت بگیره، غصه بخوری و گریه کنی ولی بعد که اون یه لحظه هه بین همون لحظه لحظه های گوشه ذهنت میاد جلوی صف، گوشه لبت یه لبخند می شینه!
چقدر خوبه این خنده هه
وقتی این خنده هه میاد و همزمان باهاش به اطراف نگاه می کنی چقدر همه چیز قشنگه، چقدر آدما دوست داشتنین و چقدر تمام مشکلات کوچولو و بی ارزش.

توضیح: حالا که می تونم بنویسم دارم 2 تا 2 تا تو یه روز می نویسم./ی